به نقل از «مهر»

سرمایه گذاری مشترک برای شرایط تحریمی فعلی یک اولویت است

تاریخ انتشار: ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۲۹۸۱۷

به گزارش خبرگزاری مهر، علی آقامحمدی یکشنبه شب در آئین بهره برداری از پروژه‌های صنعتی و معدنی و طرح‌های زیرساختی و زیربنایی شهرک‌های صنعتی آذربایجان شرقی اظهار داشت: قیاس شرایط امروز کشور با قبل انقلاب کار احمقانه‌ای است چرا که برای نمونه در مجلس اول مشکل ما هفت هزار پیکان زمین مانده ایران خودرو بخاطر آینه بغل وارداتی از انگلستان بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: هر چند امروز برخی واحدها چون ارج و آزمایش به دلیل روش‌های نادرست انجام کار و البته نه ناتوانی در انجام امور به مشکل خورده اند، اما توان و تکنولوژی فعلی کشور با دوران رژیم طاغوت به هیچ عنوان قابل قیاس نیست، دورانی که یک دانشجوی نخبه را بخاطر ساخت قطعه برای راحتی کار پدر پیرش با یک دستگاه دستگیر و بازجویی می‌شد.

عضو مجمع تشخیص مصلحت خاطرنشان کرد: پیش از انقلاب وقتی یک راه ساخته می‌شد، باید حساب و کتاب ساعتی سفر کارشناسان انگلیسی را برای نظارت و تأیید این پروژه می‌پرداختیم و در اوج شکوه و تمدن شاهنشاهی در سال ۵۴ وقتی با بولدوزر مسیر یکی از روستاها را باز کرده بودند، مردم با دیدن ماشین آلات فکر می‌کردند معجزه‌ای رخ داده است و این اتفاق در شرایطی می‌افتاد که ۱۰ سال از انقلاب صغیر شاهنشاهی می‌گذشت.

وی با تأکید بر اینکه هر چند مقایسه دو دوره با هم درست نیست، گفت: با این حال شرایط فعلی کشور نیز قابل قبول نیست و البته باید به این نکته نیز توجه شود که اگر ناتوان هستیم چرا در پهپاد و موشک و نظایر آن قدرتمند هستیم و در بخش‌هایی مانند تولید و اقتصاد ضعف داریم، اینکه به اندازه گذشته رشد کنیم مسئله نیست بلکه باید به اندازه خودمان رشد کنیم.

سهم آذربایجان شرقی در رشد ۸ درصدی کشور ۱۲۰ همت در سال است

آقامحمدی تأکید کرد: برای تحقق نرخ رشد ۸ درصدی باید نرخ سرمایه گذاری به ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی برسد و با فرض حجم جی دی پی کشور معادل ۱۲ هزار همت، باید نرخ سرمایه گذاری کشور به ۲۴۰۰ همت در سال برسد و سهم آذربایجان شرقی با پنج درصد جی دی پی کشور، ۱۲۰ همت در سال است و این یعنی سرمایه‌گذاری ۶۰۰ همتی در استان در سال آینده برای پنج سال بعد و باید برای این سرمایه گذاری برنامه ریزی و برای تأمین آن پیش نیازها و زیرساخت‌هایی چون انرژی، حمل و نقل و نظایر آن را در قالب نرخ تأمین صورت گیرد.

وی ادامه داد: وقتی از هوشمندسازی و اعداد و محاسبات بزرگ اقتصادی صحبت می‌کنیم باید همه حلقه‌ها را در کنار هم ببینیم و بر این اساس فعالیت‌های زنجیره‌ای یکی از ضعف‌های بخش تولید و بخش خصوصی کشور است و اتصال، تقاطع و تقسیم زنجیره‌ای باید مورد توجه باشد و عدم توجه به این موضوع را در ورشکستگی فرش ماشینی‌ها و امثال آنها دیدیم.

رئیس گروه اقتصادی دفتر مقام معظم رهبری اظهار داشت: باید زنجیره‌ای حرکت کنیم و تحقق این مهم نشست و همفکری جمعی صنعتگران و سرمایه‌گذاران و دیگر عناصر بخش خصوصی با هم را می‌طلبد تا در یک نقطه مشترک به تفاهم و تصمیم گیری برسند و برای اجرای یکپارچه این تصمیمات حرکت کنند.

وی با تاکید بر لزوم استفاده بهینه از ظرفیت‌های تبریز گفت: وقتی می‌گوئیم این شهر آماده پذیرش سرمایه‌گذاری است، چرا نباید در این زمینه پیشرو و لیدر نباشد و باید نقشه راه آن تعیین شود و صنعتگران و بخش خصوصی تبریز با احصا توانمندی‌های خود نسبت به ارائه برنامه برای نقش آفرینی در این حوزه‌ها اقدام کنند و دولت نیز باید برخی کارها چون تأمین انرژی را پیش از حضور و فعالیت واحدها انجام دهد و اگر نمی‌تواند چه اشکالی دارد تأمین آنها را به بخش خصوصی بدهد و یا اینکه همانگونه که مدتی برق را صادرات می‌کرد، مدتی هم واردات کند.

آقامحمدی با بیان اینکه بدترین روش تأمین مالی را داریم، تاکید کرد: باید تأمین مالی زنجیره‌ای را در دستور کار دهیم و بجای اینکه سرمایه را در اختیار همه متقاضیان قرار دهیم، آن را در زنجیره‌ها تزریق کنیم تا موجب موجب تقویت شود و همانطور که دولت می‌تواند اوراق قرضه بفروشد، باید این امکان را برای بخش خصوصی فراهم کنیم و سرمایه گذاری خارجی و استقبال از این مهم موضوع مهم دیگر در این حوزه است که باید مورد توجه جدی قرار گیرد.

در اقتصاد کسی بدون برنامه برنده نخواهد شد

وی نگاه زنجیره‌ای به تولید را کلید برون رفت از مشکلات فعلی دانست و افزود: در اقتصاد کسی بدون برنامه برنده نخواهد شد و باید در این حوزه با میزان و اندازه حرکت کنیم و تجارت و روابط خارجی نیز یکی از مهمترین مسائل حوزه تولید و صادرات و بحث گمرکات و دروازه‌های مشترک اولویت این بخش است که می‌توانند فرآیندهای فعلی مبادلات و فعالیت‌های ترانزیتی را به شدت تسهیل کنند و حداقل در مورد ترکیه و سپس با آذربایجان و عراق برای سهولت رفت و آمد در این مناطق باید مورد توجه باشد.

رئیس گروه اقتصادی دفتر مقام معظم رهبری گفت: سرمایه گذاری مشترک برای شرایط تحریمی فعلی یک اولویت است و اواخر دهه ۸۰ طرحی مشترک برای ایجاد اماکن و تأسیسات با ترکیه و در منطقه ماکو تفاهم شد و به امضا رسید که بر اساس آن قرار بود هر یک از دو طرف در منطقه مرزی زیرساخت‌هایی مستقل در مساحت ۵۰ هکتار ایجاد کنند و این دو محدوده ضمن مدیریت مستقل طرفین با یک پل به هم متصل شوند که اجرایی شدن این طرح در شرایط فعلی می‌تواند از سوی مسئولان و بخش خصوصی آذربایجان شرقی پیگیری شود.

کد خبر 5701623

منبع: مهر

کلیدواژه: مقام معظم رهبری مقام معظم رهبری علی آقامحمدی تحریم اقتصادی ایران سرمایه گذاری دهه فجر ایران استوار بوشهر زلزله خوی انقلاب اسلامی ایران کرمانشاه آیین اعتکاف بارش برف گرگان گلستان اردبیل خطبه های نماز جمعه همدان تبریز آذربایجان شرقی سرمایه گذاری زنجیره ای بخش خصوصی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۲۹۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟

به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برای‌شان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.

روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان‌ پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت‌ کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.

نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.

صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است‌.

و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران ‌ است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.

کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت‌ مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962